Omdat ik columns, verhalen en interviews maak voor de website Wegdam Nieuws, lag het voor de hand het gros van die bijdragen te bundelen. Er zijn oudere mensen die dat aangenamer vinden dan de artikelen te lezen op een computer en bovendien is het raadzaam om ze niet alleen online te bewaren, maar ook in boekvorm. Ik dook tussen 2013 en 2016 voor Wegdam Nieuws vooral in de geschiedenis van het dorp in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw en maakte achtereenvolgens een serie over de grootste ramp die het dorp trof, het bombardement in 1943, bezocht de nog in leven zijnde Indiëgangers of de familie van de intussen al overleden oud-militairen die de burgeroorlog in Nederlands-Indië aan den lijve hebben meegemaakt en maakte een reeks verhalen/reportages over de Goorsestraat in de jaren vijftig. Daarnaast plaatsten we achter in het boek nog een aantal andere verhalen en columns.
Hieronder staan kortweg nog even de vier afzonderlijke delen beschreven:
BOMMEN OP HET DORP
De zeventiende juli viel in 1943 op een zaterdag. Het was oorlog, maar iedereen was aan het werk en de kinderen waren naar school, zoals toen nog de gewoonte was. Midden op de ochtend liet de Amerikaanse luchtmacht honderden bommen vallen, precies boven op de kleine bebouwde kom van Hengevelde. De ramp was niet te overzien. Zes doden, tientallen gewonden. Zeventig jaar na dato vertellen ooggetuigen over hun belevenissen op de rampdag en over andere gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog.
INDIËGANGERS
Nederland stuurde tussen augustus 1945 en eind ‘48 meer dan 100.000 soldaten naar Nederlands Indië. Zeventien jonge Wegdammers vertrokken naar de oorlog daar. De grote Nederlandse kolonie wilde onafhankelijk worden en dat moest tegengehouden worden, vond de regering in Den Haag. Ruim 6000 mannen sneuvelden, waaronder de Wegdammers Herman Rupert en Johan Velthuis. Van de vijftien anderen hebben sommigen zware dagen beleefd in het eilandenrijk. Een vijftal vertelt zelf over het avontuur, van de twaalf anderen doen familieleden dat, hoewel de meeste Indiëgangers niet mochten of konden praten over hun lotgevallen in Indië.
DE GOORSESTRAAT IN DE JAREN 50
In de jaren vijftig van de vorige eeuw had Hengevelde zich goed hersteld van de grote schade die de Tweede Wereldoorlog gebracht had. De Goorsestraat, daar waar het gros van de burgers van het dorp woonden, kwam tot leven. Winkels en cafés breidden uit, gezinnen werden groter, het Rijke Roomse leven bloeide. De afgelopen drie jaar bezocht ik – zelf ook Wegdammer – de 22 families die destijds aan de Goorsestraat woonden cq werkten.
Het boek sluit af met enkele andere verhalen, interviews en columns.
Het boek werd uitgeven door mijn eenmansbedrijfje Gijs Eijsink Teksten Et Cetera. De presentatie was op 14 november 2016 tijdens het jaarlijkse zomerfeestgala in de grote zaal van café-restaurant Assink. Ik bood daar het eerste exemplaar aan aan Marinus Kuipers, de toen 88-jarige godfather van het dorp Hengevelde.
Een magische grens, een mijlpaal misschien? Gisteravond bereikte mijn ouwe, trouwe, zeer geliefde Citroën C5 de 300.000 km. Dat deed hij/zij exact op het moment dat ik de Billitonstraat (waar ik woon) binnenreed na een ritje van plm 45 km.