KRUISPUNT

FC Twente bevindt zich op een kruispunt. Dat schreef collega Leon vanochtend in de TCTub vanwege de 3-1 uit-nederlaag tegen PSV. Klampt de FC nog aan bij de top 4 of is de vrije val ingezet? Dat is de vraag. Wat gaat er gebeuren? Ik ben sowieso benieuwd, maar heb tegenwoordig ook nog eens een jaarkaart. Van de elf wedstrijden die de FC nog voor de boeg heeft, vinden er zes in de Veste plaats. Dat is een voordeeltje. Hopen we.

Steve McClaren zei ooit dat het de kunst is om tien wedstrijden voor het einde van het seizoen klaar te zijn voor de eindsprint. Dan weet je welke elf spelers het beste elftal vormen en dan moet je zorgen dat die elf in topvorm zijn. Geen schorsingen, geen blessures, louter spelers die er helemaal klaar voor zijn om dat gevecht aan te gaan om er alles uit te halen wat erin zit. Dat is goed voor de trouwe en minder trouwe fans, dat is goed voor de club, dat is goed voor de spanning in de competitie en niet in de laatste plaats heeft elke speler en trainer daar ook persoonlijk belang bij.
Als je dan stoïcijns en gefocust (bijna) alle beschikbare punten binnenhaalt, kom je uit bij een plek in de top 3.

Om het huidige elftal even te schouwen. Natuurlijk willen die jongens zo hoog mogelijk eindigen. Sommigen willen naar een andere club, willen hogerop, willen meer verdienen. Dus moeten ze zich laten zien. De overblijvers moeten zich ook laten zien, want binnenkort is de naam van de nieuwe trainer bekend en die zal de gelegenheid aangrijpen om de manschappen te monsteren.

Zitten de mannen dicht tegen hun topvorm aan? Hoe zit het bij hen boven de wenkbrauwen? Kan de stelling van McClaren met nog elf wedstrijden voor de boeg, meteen van start gaan?
Nee, want Sadilek is geblesseerd. En de elf van gisteren? Afgaande op de wedstrijd tegen PSV is Unnerstal oké. Misidjan ook. Hilgers, Pröpper, Brenet en Smal waren gisteren zeer matig. Salah Eddine ook. Zerrouki speelde redelijk, maar is zaterdag geschorst. Hij is klaar voor de laatste tien partijtjes, ga daar maar van uit. Vlap worstelt en worstelt, maar komt nog niet boven. Van Wolfswinkel was er wel gisteren, maar niemand heeft hem gezien. Černý is een avonturier, die moet een beetje geluk hebben. Ik mag Kjølø graag zien, maar hij is geblesseerd. En hoe jammer, ook Brama is geblesseerd. Hij komt nog uit de tijd van McClaren. Jammer dat hij de ploeg juist nu – op het kruispunt waarop de FC staat -, niet bij de hand kan nemen bij het kiezen van de juiste afslag.

Krijgen Jans (foto) en de zijnen de ploeg weer aan de praat na twee nederlagen? Laten we het hopen. Eerst aanstaande zaterdagavond in de Veste maar eens zien hoe het ervoor staat. Dan komt het wisselvallige Heerenveen op bezoek, dat van de laatste vijf wedstrijden er vier verloor en dat net als de FC een hekel heeft aan uitwedstrijden.

“JE WERKTE JE WARM”

Elke dag fiets ik erlangs, langs die indrukwekkende fabrieksgebouwen van Stork en daarna Siemens. Het meer dan vier hectare grote terrein heeft geen bestemming meer. De gemeente Hengelo is samen met aannemer Trebbe op zoek naar ideeën. Gisteren kon je binnen een kijkje nemen. Hoewel bijna overal roodwitte afscheidingslinten hingen, vond ik het interessant.

Ik liep een hal binnen. De overkant was nauwelijks zichtbaar, zo lang was die hal. De geur van ijzer en staal hing er nog steeds. Ik rook het zweet van al die Storkianen die hier bouwden aan machines die soms van immense omvang waren.
Naast me stond een permanent glimlachende leeftijdgenoot ook te kijken.
“U heeft hier gewerkt?” vroeg ik.
“Veertig jaar”, antwoordde hij trots in het Hengelose Twents.
“Was het toen ook zo koud in deze hal?”
“Ja. Maar je werkte je warm en anders zetten de lassers van die grote branders aan. Dat hielp.”
Hij wees me op de lange, groene baan waarover je ivm de veiligheid per se moest lopen en waarover ook de heftrucks van voren naar achter reden. Hij wees me op de plek waar gelast werd, de plek waar een soort röntgenfoto’s gemaakt werden, de serviceruimte en andere werkplekken.
“U heeft goeie zin. Ik neem aan dat u hier met veel plezier gewerkt hebt”, zei ik.

“Veertig jaar heb ik hier heel prettig gewerkt. Elke dag. We hadden elke dag lol. Ja, natuurlijk werd er onderling ook wel eens gemosterd. Vooral als het druk was.” Hij wees naar achteren. “En soms belden we de kantine en bestelden we warm eten, zodat we daarna nog een tijdje konden doorwerken. Want dan moest zo’n machine die dag nog klaar zijn.”

“Waren de grote bazen streng?”
Hij lachte weer. “Nee, helemaal niet. Neem Colin Pearson, een van de directeuren die ik heb gehad. Die kwam elke vrijdagmiddag hier in de hal om een praatje te maken of om een compliment uit te delen. Je proefde bij de mensen van de directie de waardering voor je werk.”

Hij keek nog eens rond en wees naar links. “Jammer dat we niet in die hal mogen kijken. Die is 28 meter hoog, 28 meter. Daar werden dieselmotoren gemaakt die er nauwelijks in konden, zo groot. Zoals de Hotlo. Heb je daar wel eens van gehoord? Die kon er maar net in. Ik dacht vaak, wat moet je met die grote, hoge hal als je daar geen werk meer voor hebt.”

En die laatste gedachte van de vriendelijke Storkiaan is de vraag van de gemeente en van Trebbe aan ons inwoners. Wat kunnen we nog met die hal en met al die andere hallen? Trebbe zal denk ik zeggen: we maken appartementen erin. De Hengeloërs mogen ideeën spuien, plannen indienen. Ik zou het zo gauw niet weten. Maar wel was het mooi dat ik even binnen mocht kijken.

LEEGLOOP

Soms vertrekt ineens het halve elftal en dan spreek je van een leegloop. Bij FC Twente gebeurt het in de leiding. Bijna iedereen die bij de huidige nummer 5 een vinger in de pap heeft, heeft aangegeven te zullen stoppen. Twee directieleden en de hoofdcoach geven het stokje door aan hun opvolger, maar wie zijn dat? Het bestuur oftewel de Raad van Commissarissen staat voor een grote klus. De club is in de running, is op de terugweg naar de vaderlandse top en heeft derhalve een goede directeur nodig en dat geldt ook voor de technische baas en de hoofdtrainer.

De FC wordt geleid door twee zeventigers (vdKraan en Streuer) en een gevorderde zestiger (Jans). Zij vertrekken en worden vervangen. Ik zeg: verjongen. En behoorlijk ook.

Arnold Bruggink (foto) is de man voor de technische leiding, zo lees en hoor ik overal. Prima, maar de sympathieke oud-speler en inwoner van Enschede is nog onervaren in dat vak. Hij weet alles van voetbal, maar leiding geven heeft hij niet eerder gedaan. Voetballers in- en verkopen ook niet. Een beleid voeren bij een profclub ook niet. Waarom wil ik die speler er wel bij hebben en die andere niet. Waarom wil ik per se die assistent-trainer aan de staf toevoegen? Dat soort keuzes vereist een soort intelligentie. Die heb je of die heb je niet. Jan Streuer heeft er slag van, dat is gebleken. Bruggink zegt zelf, dat hij aanvankelijk nog samen met Streuer wil optrekken. Anders duikt hij het diepe en gaat hij misschien kopje onder. Dat lijkt me een goeie gedachte. Smeer stroop om Streuers mond en geef hem nog een contract voor een of twee jaar. De FC (en Bruggink) hebben hem nog nodig. Want ook het huidige elftal kan over een paar maanden een leegloop meemaken.

De klus om een algemeen directeur te vinden wordt door de RvC uitbesteed. Dat is tricky. Dat is al vaker verkeerd afgelopen. Hebben we hier in de regio niemand die dat kan? Ik denk het wel. Neem een jonge man/vrouw die goed geschoold is en die gevoetbald heeft. Machtig mooie job. Jullie van de RvC hadden er allang een moeten hebben, want jullie weten al meer dan een jaar dat vdKraan weg wil. Je had allang een paar kandidaten gescout moeten hebben. Zoals een goede technisch manager al weet welke keeper of spits hij wil als de huidige vertrekt, hadden jullie er allang een directeur op de korrel moeten hebben. Dat hoort bij je taak als bestuurder.

Tenslotte de belangrijkste van allemaal. De hoofdtrainer. Peter Bosz is al genoemd, zag ik. Ik maakte hem van nabij mee bij Heracles en zeg: als hij wil, doe het meteen. Zeer goede kandidaat. Mag wat kosten.
Anders zou ik kiezen voor een jonge trainer. De wereld van de topsport is aan het veranderen. Data, nieuwe trainingsmethoden, andere kijk op voetbal en alles wat er tegenwoordig aan vastzit, daar heb je een veel jongere trainer voor nodig. Die trend zie je in Europa bij verschillende clubs. De topsport verandert, het topvoetbal verandert. Daar past niet zomaar een oud-voetballer bij die als vanzelf trainer is geworden. Dat vereist een breder opgeleide voetbalman.
Dat wou ik even zeggen.

PORTRETTEN

Kreeg vanmorgen een cadeautje van mijn zwager. Een boekje met zomaar een stel muzikanten. Hoe aardig. Hij beheert de nalatenschap van kunstenaar Olav Bijker die geboren en getogen is in Rotterdam en een groot deel van zijn leven in Heerde woonde en werkte. Mijn zwager woont daar ook.
Bijker (1933-2012) maakte het boekje in 1988. Het is een heruitgave van tekeningen die in 1978 al door Bijker zijn gemaakt voor de catalogus van de Centrale Discotheek in Rotterdam. Het zijn tekeningen van musici, sprekende portretten, want tekeningen zijn meer dan een foto.
Bijker verstond de kunst om door de inkt tot de ziel door te dringen van de willekeurig door hem gekozen serie musici, waarvan hij het werk kende. Hij maakte er levende, sprekende portretten van. Bij elke persoon veranderde hij van techniek.
Het leek me, zoveel jaar later, interessant om hier een paar van die portretten te laten zien. Freddy Mercury (foto boven), Mick Jagger en de in Hengelo geboren violist Herman Krebbers (foto onder).