MOOI ELFTAL FC

Mooi elftal van de FC uit Enschede. Seizoen 67-68. Bij welke wedstrijd is de foto genomen? Dat is de vraag. De keuze is niet reuze, want Paul Scheurink staat erop en deze ex-Oldenzaler (afkomstig van Quick’20) speelde slechts één competitiewedstrijd in het eerste elftal van FC Twente. Dat was een uitwedstrijd tegen Sittardia. Maar hij heeft ook nog een aantal keren meegespeeld in een oefenwedstrijd. Ik hou het op 29 juli 1967 toen de FC in het Diekman een oefenwedstrijd speelde tegen Huddersfield Town, uitslag 4-3 (twee keer Jeuring, één keer Achterberg, één keer Van Dijk). Overigens heeft de thans 80-jarige Scheurink een fraaie loopbaan gehad als zaalvoetballer. Hij is meervoudig international.
Voor de zekerheid nog even alle namen:
Staand vlnr Issy ten Donkelaar, Paul Scheurink, Benno Huve, Zoran Mišić, Jan Bronkers, Eddy Achterberg en Epi Drost.
Onder: Dick van Dijk, Jan Jeuring, Theo Pahlplatz, Kick van der Vall en Kalle Oranen.

DE REUS VAN WIERDEN

Dat is de titel van de biografie van voormalig profwielrenner Jos Lammertink. Het boek is thans bij de drukker. Op woensdag 30 oktober is de presentatie in besloten kring ten huize van Jos.
De biografie bestaat uit 54 hoofdstukken over zijn leven en over zijn loopbaan als wielrenner. Jos was in de jaren zeventig en tachtig buitengewoon succesvol, heeft als een van de weinige oud-renners in alle categorieën een of meer nationale titels behaald en deed dat als crosser, als wegrenner en op de baan. Het leverde stapels roodwitblauwe truien op. Maar ook kende Jos de nodige tegenslagen.

Eerder al kwam het levenspad van Jos voorbij op mijn FaceBook account. De verhalen en anekdotes werden vaak doorgeplaatst door familieleden en kennissen van Jos.
Uitgever Edicola uit Deventer wilde de serie als boek uitgeven, we hebben de teksten nog wat gefinetuned en (lang verhaal kort) eind van deze maand is het boek klaar.
Je kunt het boek alvast bij Jos en mij bestellen voor de winkelprijs van € 22,50. Dat is inclusief verzendkosten. Voor in het boek staat een persoonlijke groet van Jos. Deze aanbieding is geldig tot de dag van de presentatie.

De Reus van Wierden


Het leven van ex-profwielrenner Jos Lammertink met talloze ups en downs.
Als jonge coureur won hij alle wedstrijden, daarna sloeg het noodlot regelmatig toe.

Het leven van Jos Lammertink (1958) uit Wierden leek rooskleurig te gaan verlopen. Zijn kast ligt vol met kampioenstruien als veldrijder, als baan- en wegrenner. Als beroepsrenner kon hij zich op basis van talent en macht gemakkelijk handhaven tussen de fine fleur van het peloton. Bij de amateurs en de profs werd hij Nederlands kampioen. Hij won Olympia’s Ronde van Nederland, eendagskoersen en etappes in de Ronde van Spanje en de Ronde van de Middellandse Zee. Maar de pechduivel liet hem bepaald niet ongemoeid. Als jonge renner werd hij seksueel misbruikt door zijn coach, tijdens de Tour de France was hij slachtoffer van een zware valpartij. In zijn leven als beroepsrenner ontstond bij Lammertink een tamelijk onbekende spierziekte, die erger en erger werd. Anno 2024 is hij aan een speciale stoel gekluisterd.

Nadat ik (Gijs) zijn leven in willekeurige volgorde al op FaceBook had opgetekend, is deze serie ook in boekvorm verschenen. Uitgever Edicola uit Deventer heeft de biografie geproduceerd.
Op 30 oktober aanstaande is de presentatie bij Jos thuis. Daarna is het boek overal verkrijgbaar in de boekwinkel.

RIP NEES

Hoe profvoetballers denken en doen. Zie op YouTube, waar de filmpjes met duels tussen de bikkelharde Johan Neeskens en de steenharde Willem van Hanegem ineens weer actueel zijn. Het waren maten in het Nederlands elftal en stoïcijnse, maar ook niets ontziende opponenten van elkaar tijdens wedstrijden van Ajax tegen Feijenoord. De plotseling overleden Nees is mede daarom zo geliefd bij de Nederlandse voetballiefhebbers die hem nog meegemaakt hebben als speler. Hij kon uitdelen, maar ook ontvangen. Overal in de media wordt hij geroemd; als voetballer en ook als mens.
De onverzettelijke noemt Bert Wagendorp hem in De Volkskrant, een onbetwist idool roept een Spaanse krant, een van de beste voetballers ooit, zei Van Hanegem, een legende, schreef Folha Sao Paulo.

De stoere middenvelder met de bakkebaarden deed het ook goed bij de vrouwen. Mijn vrouw plakte als tiener vier plakboeken vol met knipsel-foto’s van Neeskens en toen haar vader haar op een zomerse morgen vertelde dat de Telegraaf een trouwfoto van de Nees had gepubliceerd, had ze een slechte dag, zo vertelde ze. Ze wist zelfs de naam van de bruid nog. ‘Marian Schuphof. Donkere krullen.’

Ikzelf herinner me nog een oefenwedstrijd van de amateurs van de vvOldenzaal tegen Ajax in juli 1971. Dat gebeurde op de historische grond van sportpark ’t Heuveltje. Ajax had enkele weken eerder voor de eerste keer de Europa Cup I gewonnen. Ex-prof Wolfram Arnthof was stopper bij Oldenzaal en was als 34-jarige leeftijd de rustige, ervaren stuurman van het team. Vlak voor onze ogen kreeg hij tijdens een fel kopduel met Johan Neeskens een elleboog op zijn neus en moest de wedstrijd staken. Ook in een oefenduel was de Nees meedogenloos. Gebroken, luidde de snelle diagnose. De zeer kwalijke, geheel onnodige actie van Neeskens zette echter geen kwaad bloed bij Arnthof. ‘Dan had ik maar geen voetballer moeten worden’, zei hij nuchter. Zo denken veel profvoetballers. Het zijn de jongens die mede daardoor geliefd zijn bij de mensen.

PIRATE


Wat was de bedoeling, Pirate? Wat wilde jij ons melden? Wil jij ons van dienst zijn door elke ondergrondse container op het plein een letter te geven, zodat we beter kunnen onthouden wat voor afval bij welke container hoort?
Een dag later was een zijmuur van het iets verderop gelegen Stork-complex aan de beurt. PIRATE op de muur. Waarom daar Pirate? Laat die muren toch. Ga naar de schuur achter het stadion, waarop iedere graffiti-beginner zijn gang mag gaan. Jij wilt kliederen met je verfspuit. Gekken en dwazen….
Weer een dag later was de muur tegenover ons aan de beurt. PIRATE. Je probeerde sierlijke letters uit. Je zult er zelf tevreden over zijn, vermoed ik. Wel goed dat je iets meer naar links in dezelfde soort letters aantoonde hoe het met je bovenkamer gesteld is. Dan weten we dat.
Wat gaat er in zo’n verfverkwister om? Ik zag dat het nieuwe, grote, rode beeld achter de basiliek ook al zo’n vervelend verfbeurtje gehad heeft. Blijf er toch af!