WACHTEN, LOSLOPEN, DOUCHEN, EEN BEETJE LEZEN
Onderweg in de auto hoorde ik vanochtend op de radio een presentator wat historische feiten noemen over de derde augustus. Voor het eerst was er ooit op die dag een onderzeeër onder het noordpoolijs door gevaren, het is de geboortedag van Max van der Stoel en de dag dat PSV de Braziliaan Ronaldo presenteerde. Nog wat dingen, maar geen Ellen van Langen won 30 jaar geleden goud op de Olympische Spelen.
Dat is natuurlijk een gruwelijke omissie. Genoemde feiten waren best belangrijk, daar niet van, maar de gouden plak van Ellen mag niet ontbreken in zo’n opsomming. Nederlandse atleten die een gouden plak winnen op de Spelen, zijn er weinig. Twentse atleten die een gouden plak winnen op de Spelen zijn uiterst zeldzaam.
Dat wou ik maar ff zeggen. De derde augustus blijft een legendarische dag in de Twentse topsportgeschiedenis. De Oldenzaalse Ellen van Langen won in Barcelona het goud op de 800 meter. Een jaar of achttien geleden blikte ik met haar terug op die derde augustus voor een artikel in de TCTub.
‘De finaledag duurde erg lang. Wachten, loslopen, douchen, een beetje lezen, wandelen met de coach, maar alles is al besproken. Ik was zenuwachtig. Dan eindelijk met de bus naar het stadion. Warming up. Ik zei tegen Frans, mijn coach, dat ik niet het echte supergevoel had.
“Dat zijn de zenuwen”, zei hij.”
‘Dan naar de callroom. Spullen laten zien, de spikes vooral. Dan word je meegenomen naar het stadion. Tweede callroom. Weer controle. Daarna gingen we de baan op, ik deed een paar versnellingen. Weer wachten. Mentaal is dat allemaal heel zwaar. Ik was erg gespannen.’
‘Eindelijk de start en twee rondjes later de finish. Ik deed het in de laatste honderd meter. Dat weten de mensen nog wel.’
Klopt Ellen, dat vergeten wij sportliefhebbers en wij Tukkers en heel veel anderen die het gezien hebben, nooit meer. Het was magisch. En dat was het.
(foto uit 2013 genomen in het FBK-stadion + een foto van 3 aug 1992 te Barcelona)