INDRUKWEKKEND AFSCHEID

/in /door
Zelden zo’n intense minuut stilte meegemaakt als gisteravond in de Veste ter ere van de overleden Kees Rijvers. Eén kuchend kind. Eén seconde. Verder stil. Doodstil. Indrukwekkend stil. Zo zal het hopelijk ook gegaan zijn in de andere stadions. De oud-profvoetballer, -trainer, -coach en -bondscoach kreeg dit weekend het respect wat hij verdiende. Al die stille minuten in de stadions symboliseerden het aanzien dat Rijvers had en heeft in de voetbalwereld. Wonderlijk is dat wel, want hij was al dertig jaar niet meer werkzaam in de voetballerij.

Ik heb genoten van de mooie verhalen, terugblikken en columns die afgelopen week zijn geschreven of gesproken over hem. Omdat ik hem van dichtbij heb mogen meemaken als jonge verslaggever in de beginjaren 70 en ook daarna nog regelmatig. In 2018 was ik nog bij de heer en mevrouw Rijvers op bezoek in de Bredaase wijk Princenhage, samen met Eddy Achterberg en Theo Pahlplatz vanwege een reportage voor Zilver Magazine, omdat het vijftig jaar geleden was dat FC Twente in het Diekman met 5-1 van Ajax won, waardoor de entree in de top van het Nederlandse voetbal een feit was.

Zomaar wat zinnen uit dat gesprek. Theo: ‘De trainer was heel bepalend. Hij zal me altijd bijblijven. “Stop maar met de kopgalg”, zei hij tegen mij. “Ga maar aan de sterke punten werken”.
Rijvers: ‘Het heeft geen zin om uren aan die zwakke punten te werken.’
‘Of Ajax-trainer Michels mij nog aansprak na afloop? Nee’, zegt Rijvers. ‘Maar dat deed ik zelf ook nooit als ik verloren had. “Gefeliciteerd” en wegwezen.
Bij de presentatie van mijn boek “De Top50 van FC Twente” in 2015 mocht ik het eerste exemplaar aan de heer Rijvers uitreiken, de sportieve grondlegger van de FC.
‘Kijkt u nog wel eens eredivisiewedstrijden?’ vroeg presentator Jaap Heerze hem. ‘Bijna nooit, zei Rijvers. Het boeide hem niet meer. Vond de voetballerij verziekt. ‘Ik kijk alleen nog naar wedstrijden van kinderen onder de twaalf. Dat vind ik puur en heerlijk voetbal.’ Ja, eigenzinnig was hij, authentiek en een voetbalkenner, zoals er maar weinig waren.
In de stille Veste was voelbaar dat FC Twente enorm veel te danken heeft aan Rijvers. Hij legde de basis van de club die thans – ondanks enkele dieptepunten – in dit land een hoogwaardige status heeft. De fusieclub was toentertijd nog maar net gestart. De samenvoeging was nog niet bijster succesvol, maar Rijvers bracht professionaliteit in de club, legde de lat hoog en had een oog voor bekwame spelers van elders die de regionale, talentvolle topspelers konden completeren. De namen zijn bekend.

Een paar maanden voor zijn 98ste verjaardag raakte Kees Rijvers uit de tijd. Hij was gevallen, brak zijn heup en had geopereerd moeten worden. Maar het ging snel achteruit met de 97-jarige voetbalman. Maandag 4 maart overleed hij. Dinsdag aanstaande is de uitvaart. Na de recente overlijdens van prominente oud-FC-spelers als Piet Schrijvers, Theo Pahlplatz en Jan Sørensen ging het volle stadion gisteravond opnieuw staan om Kees Rijvers te eren. Intens en respectvol.
RIP Kees Rijvers.
(de foto is uit 2006, vlnr Rijvers, ikzelf en Schrijvers)