OPGELICHT

Tja, ik kan er niks aan doen, maar ik moest even aan mezelf denken, bij het lezen van dit artikeltje. Het moet een jaar of vijftien geleden zijn dat op een avond toen het al tweedonkerde, de bel ging. Ik naar de voordeur. Er stond een man van een jaar of 35 met een beteuterd gezicht. Hij zei dat zijn auto om de hoek stond en dat hij geen benzine meer had en dat hij zijn portemonnee niet bij zich had en dat daar ook zijn pinpas in zat.

Of ik hem een tientje kon lenen. Hij zou het morgen terugbrengen, zei hij.

Ik gaf hem een tientje. Inderdaad, hij moet nog steeds terugkomen.