HAN BRINKCATE RIP
Paar jaar geleden ontmoette ik Han Brinkcate, de natuurman uit Delden die zondag jl naar het hiernamaals is vertrokken. We spraken elkaar voor een interview in het blad Zilver.
Deze dierenvriend van het zuiverste water kon uren naar een boomkikker kan kijken. Hij was verliefd op steenuilen, tapuiten en boompiepers en bevriend met steenmarters, een beest waar de meeste mensen een gruwelijke hekel aan hebben, maar was niettemin gespecialiseerd in het verjagen van deze brutale rover die zich het liefste verstopt onder het dak of de motorkap.
Han was een gepassioneerd natuurfotograaf. Toen we bij Het Hoogspel hadden afgesproken, kwam hij rechtstreeks uit het voormalige Needse zwembad alwaar hij uren had zitten wachten op een gunstige pose van een of meer boomkikkers voor zijn gretige fotolens.
De passie van Han paste niet bij de manier waarop wij de aarde behandelen. Daar kon hij zich vreselijk over opwinden. “Ik erger me aan de rotzooi die mensen in het bos achterlaten. Blikjes, wikkels van snoepgoed, zakken van McDonalds en ga zo maar door. Ze drukken zo’n blikje vaak in elkaar en gooien het weg”, zei hij. “Wat er intussen allemaal aan stukken metaal en ander afval in de ruimte om de aarde cirkelt, wat er op de aarde zelf aan rotzooi wordt gedumpt. Kijk eens wat ze in Hengelo in die zoutcavernes storten. Je haalt iets uit de grond, je gebruikt of onderzoekt het en laat vervolgens alleen maar rotzooi achter. De mens vernietigt zichzelf”, aldus Han anderhalf jaar geleden.
Helaas is deze voortreffelijke en vriendelijke natuurliefhebber veel te jong uit de tijd geraakt. Hij was pas 69 jaar.
