BEETJE STOUT
7 november 2021Wim Koers is overleden. Hij is bijna 94 jaar geworden. Ik heb hem nooit als keeper van de toenmalige Twentse semi-profclubs in actie gezien. Voor mijn tijd. Maar ik heb hem wel in 2004 geïnterviewd voor de serie Harde Neuzen in de Twentsche Courant Tubantia en daarna nog af en toe gebeld voor info over zijn tijd als voetballer. Hij was altijd behulpzaam.
Wim speelde oa voor Rigtersbleek (zie foto onderaan) en Sportclub Enschede. Zijn broer Rein was de iets betere keeper. Hij haalde het Nederlands Amateurelftal. Maar toen Rein naar Heracles ging, volgde broer Wim hem op als keeper van de Oranje Amateurs en stond welgeteld 13 keer in de basis.
Henk Buursink was een aantal jaren reserve-keeper achter Wim. Hij vertelde me dat de vriendelijke Hengeloër in zijn jonge jaren ook wel eens een beetje stout was. “Hadden we met de Bleek in Groningen gevoetbald, stapten we in de bus voor de reis naar huis en dan liep Wim door naar achteren om met een paar ploegmaten door de achterdeur weer naar buiten te gaan. Gingen ze stappen in Groningen en daarna met de trein naar huis.”
Nog een anekdote van Henk: “Met de Twentse voetbalveteranen speelden we eens per jaar in het kader van een soort uitwisseling tegen het Duitse Borghorst. De ontvangst daar was grandioos. Uitgebreide maaltijden, plechtige toespraken, laat dat maar aan die Duitsers over. Op een keer zong een groot koor ons toe met prachtige liederen. Wim ging ernaar toe, overlegde met de dirigent, ging op tafel staan en dirigeerde het lied van Piet Hein, zijn daden bennen klein. Hij was de enige die de tekst goed meezong.”
Hij is uit de tijd nu, de sympathieke Wim Koers. RIP.
Bij Sportclub raakte hij bevriend met de bekende keeper Piet Lagarde. Ze staan hierboven op de foto samen met hun nog beroemdere ploeggenoot Helmut Rahn in het Olympia Stadion van Berlijn. Vlnr Rahn, Lagarde en Wim Koers.
