4 | HÉ MEID, MOET JE EEN KNAAK?
Met de wereldkampioenschappen cyclecross 2022 voor de deur is het goed om in de vierde bijdrage terug te blikken op Bert Boom als veldrijder. Want ook in die discipline was de man uit Enter in behoorlijk bedreven. “Omdat we op 1 januari altijd met de trainingen voor de wegwedstrijden startten, begon ik in oktober in het bos te trainen. Samen met wijlen Ben Roessink heb ik toen in het Schwartzwald in Rijssen een parcours uitgezet. Daar kwamen veel renners trainen, zelfs de jongens uit Denekamp zoals Theo Meijer en Hennie Kuiper.”
Vooral in de oostelijke en noordelijke regio stond Boom regelmatig op het erepodium. Op het NK voor veteranen in ’84 won hij de bronzen plak.
We bekijken enkele knipsels. Bijna bij elk artikel met verslagen, foto’s of uitslagen verscheen als vanzelf de glimlach op Booms gezicht. In zijn royale geheugen zit achter elke naam of achter elke uitslag een anekdote, een ironisch voorval, een prettige herinnering. We pikken er drie uit.
Februari 1965. Tubanters clubkampioen cyclecross-competitie. De winnaar van deze serie wedstrijden van de Twentse wielerclubs is W. Neeskens die in het artikel steevast Willy wordt genoemd, terwijl iedereen hem kent als Wim of Willem. Later zou hij bekend worden als de Beul van Borne. Boom wordt vierde achter Johan Pluimers en Wim Kronenburg. “Over Neeskens gesproken. Ik weet nog goed dat we ook aan wedstrijden meededen in andere delen van het land. Huub Ras uit Eibergen had een Volkswagen busje. Daarin propten we onze fietsen en andere spullen en gingen dan met een groep op pad. Neeskens was er meestal bij, Pluimers, Harrie Homan, Henk van de Berg uit Rijssen, Bennie van der Kolk, Wim Hondeveld en anderen. Op een dag, het had gevroren, waren we bij een wedstrijd in het Amsterdamse Bos. Neeskens was nog nieuweling. Bleek dat hij geen lange broek bij zich had. Dus deed hij de groene lange onderbroek uit militaire dienst aan. Hij won, maar deed voor de huldiging nog wel snel die broek uit. Zo stond hij bij acht graden vorst in korte broek op het podium. Weet je wie daar honderden meters achter Neeskens negende werd? Joop Zoetemelk. Ikzelf? Ik werd daar zesde bij de amateurs. Jan van Dijk uit Lisse won.”
1966. Bert Boom wint bij de amateurs. “Dat was een kampioenschap voor Twentse renners bij mij in de buurt.” We lachen om de schrijver van het stukje. Talloze beroerde tik- en andere fouten: Twenthe – Markeloo – John Pluimers – M. Migorius – Stiggelbout uit Neede ipv Wierden etc.
Huub Ras uit Eibergen was volgens Boom een echte sportman. “Hij was ook goed in veldlopen. Een fanatieke renner die veel wedstrijden won. Huub is inmiddels al dik over de negentig en zingt nog steeds in een koor. Misschien kan hij aan de Voice Senior meedoen.”
1967. Renners in Twente in cycle-cross superieur. “Dat was op de Agnietenberg in Zwolle. Er had beter kunnen staan dat de renners uit Enter superieur waren, want Harrie Homan won bij de nieuwelingen en ik bij de amateurs, haha.”
Boom heeft nóg een sterk verhaal over Neeskens. Na de wedstrijd in het Amsterdamse Bos trokken de mannen naar de Wallen. “Willem zou ons uitleg geven, want hij had familie in Haarlem en kende Amsterdam en omstreken goed, zei hij. Wie hem gekend heeft, zal het vast niet verbazen dat Willem een dame aansprak die tamelijk bloot in de deuropening van een bordeel stond.
‘Hé meid, moet je een knaak’, riep hij.
‘Rot op vent. Met je makrelenkop’, reageerde de dame ad rem. Wij lagen dubbel. Willem ook.”
