HERACLES WINT WEER
Heracles is van de twee Twentse eredivisionisten de kleinere club. Er is qua jeugdbeleid sprake van samenwerking met FC Twente, maar voor het overige zijn het concurrenten. De FC is groter, hanteert een begroting die eens zo groot is, heeft ook fanclubs en/of talloze aanhangers in de dorpen rondom Almelo. Daarom is het knap dat Heracles als een soort enclave met een adequaat beleid al vele jaren een goede eredivisionist is. Ze eindigen meestal in de middenmoot, ruiken soms aan Europees voetbal en hebben ook de prettige gewoonte om jaarlijks een of meer ploegen uit de top3 te kloppen.
Ik kwam voor de media waarvoor ik gewerkt heb, altijd graag bij Heracles, omdat er normale mensen werken; op het veld en op kantoor. Dat scheelt. Nu ik niet meer in de actuele journalistiek werkzaam ben, volg ik Heracles nog altijd op de voet. Daarom vond ik het prettig om gisteren aan het eind van Studio Eredivisie de verrassende 4-2 zege te mogen ervaren.
Oprukken naar veilige plaatsen in de eredivisie, dat is het devies. Graag geef ik een tip. Haal in de winterstop een verloren zoon terug, genaamd Oussama Tannane (foto). Prachtige speler, moeilijke jongen. Vond destijds bij Heracles de weg omhoog. Nu hij uitgebraakt is door Vitesse, zou hij bij Heracles op herhaling kunnen gaan, denk ik. Tannane als vervanger van een van de zwaar geblesseerden. Niet gek toch. Zie maar.