TWENTSCHE COURANT
Het speciale speldje zit al op de revers van mijn colbert. Want de dag van vandaag staat in het teken van wijlen de Twentsche Courant. De oud-werknemers komen weer eens bij elkaar in een mooi etablissement nabij het stadhuis in Hengelo. Reünie. Nostalgie. Babbelen over vroeger en nu.De oudste krant van Twente – opgericht (of zeg je gesticht) in 1844 – geliefd bij duizenden Tukkers en ook Sallanders en Achterhoekers. Ik las hem al toen ik acht was. Op de buik liggend op de keukenvloer. Mijn moeder vertelde me later dat ik dan plaatjes uitknipte en in een schrift plakte. Waar is dat schrift gebleven?
Later ging ik er werken. Eerst een tijdje als correspondent en later in vaste dienst als sportredacteur. Dat was fijn. Eén grote familie, dat zullen we vanmiddag ook weer meemaken. In 1994 vierden we op smaakvolle wijze het 150-jarig bestaan, in ’96 fuseerden we met Dagblad Tubantia en werd het De Twentsche Courant Tubantia. Dat was even wennen, maar het leven ging uiteindelijk gewoon door.
Ik kan er veel meer over vertellen, over die goeie, ouwe TC en het gebouw aan de markt in Hengelo, dat een soort doolhof was. Anekdotes, verhalen, tranentrekkers. Beetje overdrijven mag.
