ZAKDOEK
Haalde zojuist het boek Oh the world Ah the world uit de bus. De laatste ZKV’s van A. L. Snijders en een keuze uit zijn brieven aan Paul Abels. Er zat een zakdoek bij, Paul had het al aangekondigd.Mijn dochter zei onlangs toen ik mijn neus snoot: ‘Pap, gebruik jij nog steeds van die ouderwetse zakdoeken ipv papieren?’
Ik twijfelde toen aan mijn aanpassingsvermogen aan mogelijke nieuwe regels over de inhoud van mijn broekzakken. Moet ik herschikken? Moet ik met een pakketje papieren zakdoekjes gaan rondlopen bij een lichte verkoudheid? Gelukkig stuurde Paul met het boek een mooie, grote, bedrukte zakdoek mee. Ik ben gerustgesteld.
Dat laatste telt zeker voor het boek. In de gauwigheid las ik de verhalen Ei en Ganzen, toen ik zomaar ergens het boek opendeed. Prachtig. Ik hoor de voorlezende A.L. in mijn oren. Elke ochtend een stuk of vijf van die verhalen en je dag begint als een zonnetje.
Het boek ligt hier naast de nieuwe ( en tevens eerste) bundel van de dichter Lowie Gilissen. Nog zo’n juweeltje. Ben de komende dagen de koning te rijk.
