ZO JAMMER

Bij Heracles was het gemoedelijk, was het altijd prettig werken. De mensen die je nodig had, trainers, spelers, voorzitters, directeuren, woordvoerders, ze waren altijd gemakkelijk in de omgang en haast altijd openhartig. Of het nou de tijd van de eerste divisie was aan de Bornsestraat, toen de club zelfs een aantal jaren in de onderste regionen amechtig rond ploeterde om het hoofd boven water te houden, of de tijd aan de Weezebeek in het nieuwe en daarna nog nieuwere stadion. Er viel veel te beleven bij Heracles en veel te rapporteren aan luisteraars of lezers. En vooral herinner ik me prachtige wedstrijden. Dit seizoen was ik er nog eenmaal: Heracles – AZ 3-2, schitterende pot met doelpunten van Burgzorg, Vloet en Sierhuis, spelers die vervolgens van het toneel verdwenen zijn. Schaars hoogtepunt in een jammerlijk seizoen.
De degradatie zag ik aan komen. De selectie was al van een heel matig niveau en vervolgens ging er zoveel (te veel) fout – lees de TC Tub er maar op na – dat ik een paar weken geleden al zei: Dat gaat mis daar in Almelo. En het ging mis. Jan Smit zag het afgelopen week ook, de erevoorzitter jankte er op los, voordat het pleit beslecht was en vergat daarbij niet zichzelf op de borst te rammen. Had een weekje of twee gewacht Jan, met je lijkzang.
Jammer, heel jammer allemaal, vooral voor de duizenden fans van de club. Uithuilen en daarna zoveel mogelijk door proberen te gaan met de randvoorwaarden van de eredivisie. Dus niet bezuinigen op de selectie die de rentree moet realiseren. Dan komt het goed. Ben benieuwd!