GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN

/in /door
Ben je al benaderd? Hebben ze jou al gevraagd? Mij wel, twee keer al. Of ik op de lijst wil. Voor de gemeenteraad. Kennissen van mij zijn ook gebeld. Als het op 16 maart zover is, stemt de ene helft van Nederland weer op de andere helft (wie zei dat ook weer).
Hengelo krijgt op de valreep nog twee nieuwe partijen.
Vermakelijk zijn ook de namen van nieuwe plaatselijke partijen. In Hengelo krijgen we R3 (staat voor Realisme, Respect, Rechtvaardigheid) van Jan Huiskes, vroeger een zeer goede zaalvoetballer, maar of hij ……
De van ProHengelo afgedreven Herbert Capelle is nog mensen aan het werven voor zijn nieuwe partij.
In Almelo heeft bijna ieder raadslid een eigen partijtje. Benieuwd wat daar nu weer uit de hoge hoeden komt.
In Dinkelland is de partij Progressief Dinkelland ontstaan die meteen gokt op 5 zetels. In Hof van Twente komt In Beweging als nieuwe naam op de lijst van partijen.
De vraag is natuurlijk of dat geleur om namen op de lijst wel goede raadsleden oplevert. Waarschijnlijk komt het niet ten goede aan het niveau van de gemeenteraden, dat sowieso al veel te laag is. Weinig creativiteit; weinig plannen waar de stad of gemeente iets aan heeft; slechts één stokpaardje berijdend; niet beseffend dat ze als raadslid tot het belangrijkste orgaan van de gemeente behoren.
Een consistente partij is al meer dan vier jaar bezig met het scouten en opleiden van potentiële raadsleden. Ze zorgen voor een goede mix van jong en oud, mannen én vrouwen met allerlei kwaliteiten en competenties.
Als je een nieuwe partij wilt beginnen, ga je nu je ideeën spuien onder potentiële medestanders voor de verkiezingen van 2026 en 2030 en zoek je vooral ook jongeren die interesse hebben. Want ik zie ook veel lijsten voor de komende verkiezingen met een gemiddelde leeftijd van over de veertig, vijfenveertig, vijftig.
Ja, ik hou mijn hart vast…

 

1 | DANKZIJ MASSIE

/in /door
Vijfenveertig jaar na zijn wereldtitel in Sankt Johann plaatsen we in 2022 elke vrijdag een voorval, anekdote, (on)belangrijk feit uit het gevarieerde leven van tweevoudig wereldkampioen Bert Boom (83) uit Enter.

Alles heeft een begin. Zo ook de wielerloopbaan van Bert die opgroeide in de buurtschap Herike. Op een dag wilde jeugdvriend Massie Zandjans uit het naburige Stokkum meedoen aan de Ronde van Neede voor gewone fietsen. De 16-jarige Bertus (zoals hij destijds heette), ging mee.
In Neede aangekomen zei de even oude Massie: “Doe toch mee, jij kunt best een stukje meejakkeren op die fiets van jou.”
“Ik heb geen geld”, zei Bertus.
Zoals het een echte vriend betaamt, betaalde Massie van zijn zakgeld het inschrijfgeld.

Na het startschot ging Bertus er meteen als een bezetene vandoor en won de wedstrijd. Hij had de bel voor de laatste ronde wel gehoord, maar wist niet dat je daarna nog slechts één keer rond moest. Derhalve dwongen de organisatoren hem aan de finish met veel lawaai en armgebaren te stoppen.
“Ik remde en gooide midden in een plas water mijn achterwiel opzij, zoals een motorcrosser dat ook zo mooi doet als hij door een bocht racet. Een agent zat compleet onder de natte spetters, een paar juryleden hadden een natte broek”, lacht Bert met zijn bekende pretogen bij de herinnering aan zijn eerste koers annex overwinning.

“Ze riepen me terug via de speakers. Ik dacht dat ik op mijn donder zou krijgen, maar werd gehuldigd voor mijn overwinning.” Het leverde hem een medaille op. Massie, die tegenwoordig in Goor woont, kende een bescheiden wielerloopbaan. Bertus daarentegen begon daar in Neede aan een carrière met talloze successen.

TOON DE DICHTER

/in /door
De tweede helft van feestmaand december staat in de familie ook altijd in het teken van onze buitengewoon sympathieke vader Toon. De zeventiende december stonden we stil bij alweer zijn veertigste sterfdag. Hij stierf in 1981 aan longkanker en werd slechts 66 jaar. Bijna haalde hij zijn 67e verjaardag, want hij was de 27ste december jarig.
Dat mijn vader ook een poëet was, wisten we niet. Mijn nicht Margot stuurde mij een gedicht dat hij lang geleden met zijn vage handschrift in haar poesiealbum had geschreven. Prachtig!

OPGELICHT

/in /door
Tja, ik kan er niks aan doen, maar ik moest even aan mezelf denken, bij het lezen van dit artikeltje. Het moet een jaar of vijftien geleden zijn dat op een avond toen het al tweedonkerde, de bel ging. Ik naar de voordeur. Er stond een man van een jaar of 35 met een beteuterd gezicht. Hij zei dat zijn auto om de hoek stond en dat hij geen benzine meer had en dat hij zijn portemonnee niet bij zich had en dat daar ook zijn pinpas in zat.
Of ik hem een tientje kon lenen. Hij zou het morgen terugbrengen, zei hij.
Ik gaf hem een tientje. Inderdaad, hij moet nog steeds terugkomen.
Mijn kinderen en echtgenote liggen af en toe nog dubbel om mijn goede daad van toen….

HERACLES WINT WEER

/in /door
Mooie overwinning van Heracles gisteravond. FC Groningen kwam met een 4-2 nederlaag nog ‘goed’ weg. Het werd tijd, want de Almeloërs waren ten prooi gevallen aan vraatzuchtige pechvogels.
Heracles is van de twee Twentse eredivisionisten de kleinere club. Er is qua jeugdbeleid sprake van samenwerking met FC Twente, maar voor het overige zijn het concurrenten. De FC is groter, hanteert een begroting die eens zo groot is, heeft ook fanclubs en/of talloze aanhangers in de dorpen rondom Almelo. Daarom is het knap dat Heracles als een soort enclave met een adequaat beleid al vele jaren een goede eredivisionist is. Ze eindigen meestal in de middenmoot, ruiken soms aan Europees voetbal en hebben ook de prettige gewoonte om jaarlijks een of meer ploegen uit de top3 te kloppen.
Ik kwam voor de media waarvoor ik gewerkt heb, altijd graag bij Heracles, omdat er normale mensen werken; op het veld en op kantoor. Dat scheelt. Nu ik niet meer in de actuele journalistiek werkzaam ben, volg ik Heracles nog altijd op de voet. Daarom vond ik het prettig om gisteren aan het eind van Studio Eredivisie de verrassende 4-2 zege te mogen ervaren.
Oprukken naar veilige plaatsen in de eredivisie, dat is het devies. Graag geef ik een tip. Haal in de winterstop een verloren zoon terug, genaamd Oussama Tannane (foto). Prachtige speler, moeilijke jongen. Vond destijds bij Heracles de weg omhoog. Nu hij uitgebraakt is door Vitesse, zou hij bij Heracles op herhaling kunnen gaan, denk ik. Tannane als vervanger van een van de zwaar geblesseerden. Niet gek toch. Zie maar.

15 DECEMBER 2021

/in /door
Het is een bijzondere dag, deze vijftiende december. We kregen een nieuwe regering onder leiding van de door mij verguisde Mark Rutte die na al zijn fouten, uitglijders, misschattingen en geheugenverlies gewoon weer leiding gaat geven aan een kabinet. Hij gooide er een mega-filosofische term uit bij de presentatie die de geschiedenisboeken in 2121 nog steeds zullen vermelden: ‘We moeten vooruitkijken naar de toekomst’.

Maar halverwege de laatste maand van het jaar 2021 won FC Twente voor de beker van Feyenoord met – hoe verrassend – een doelpunt van Giovanni Troupée. Alleen die prachtige naam al….

Maar weet je wie vandaag 75 jaar is geworden? Piet Schrijvers (foto). Ooit een keeper in het Enschedese doel die nauwelijks te passeren was. Nog altijd is de standvastige Cerberus, de onverschrokken, onverzettelijke, potige Piet met natuurlijk de verdedigers die voor hem stonden (Van Ierssel, Drost, De Vries en Oranen) de minst gepasseerde keeper met tien goals in dertig wedstrijden in het betaalde voetbal. Twente kreeg in het seizoen 1971-1972 in totaal slechts 13 doelpunten tegen, hetgeen nog steeds een record is. (Zijn vervangers Dick Smink en Istvan Kenderesi moesten respectievelijk twee en één keer vissen.)
Piet was ook een echte penaltykiller. In zijn Ajax-tijd stopte hij er liefst 86. Hij mag ook de man van de bijnamen genoemd worden: de Beer van de Meer, het vernederende ‘Lek van PEC’ en de Bolle van Zwolle, zijn enkele van die nicknames.
We hopen dat het goed met hem gaat, want zoals wellicht bekend is, Piet lijdt aan de ziekte van Alzheimer.
Op deze dag wordt overigens Boudewijn Pahlplatz 50 jaar, de oud-speler en -trainer van Twente. En Alessandro Schoenmaker is 42 geworden. Hij diende veel clubs als trainer van de lichamelijke conditie van de profvoetballers. Hij is dat nu bij Ajax – op voorspraak van Erik ten Hag – waar hij performance-coach genoemd wordt. Maar met FC Twente beleefde hij -zoals hij zelf zegt- de mooiste periode van zijn carrière. In 2010 toen de FC de titelstrijd won, had de Nederlandse Braziliaan zijn zaakjes goed voor elkaar. Bijna het hele seizoen was er nauwelijks een blessure en dat was zeker van groot belang bij het binnenhalen van de landstitel.

Tot slot is ook de Andrès Iniesta van de voormalige hoofdklasser vvHaaksbergen jarig. Benno Assink is vandaag 78 jaar geworden.
Wat een feestelijke dag al met al. Laten we het glas heffen…

MOOIER KON NIET

/in /door
Zondagmiddag. Er moet gekozen worden. FC Groningen-Feyenoord zal het wel gaan worden, denk ik. Formule I heeft me nog nooit kunnen boeien, dus waarom zou ik meegaan in de hype rond Max. Om autosport heb ik nooit gegeven. Al die paginagrote verhalen in de krant sla ik altijd over.
Wat is er nog meer op tv voor de sportfreak die ik ben. Ah ja, schaatsen natuurlijk. NPO3 zendt als drie dagen achtereen voortdurend beelden uit van de Wereldbekerwedstrijden in Calgary waarvoor de helft van de Nederlanders heeft afgezegd. Overdreven al die aandacht. Overkill. Die wedstrijden kunnen me dus gestolen worden. Ik wacht op de kwalificatie voor de Olympische Spelen en dan op de Spelen zelf. Dat kan me wel boeien.
Dan toch die beslissende wedstrijd om de wereldtitel in de Formule I, zal ik toegeven aan de rage rond Max en Hamilton? Laat ik dan maar om 2 uur de start gaan kijken, dat biedt vaak de nodige sensatie, zeggen kenners. Oh jee, Max is meteen zijn koppositie kwijt. Dus toch maar voetbal gekeken. Groningen-Feyenoord, pfff. Af en toe even zappen naar Max. Ligt achter. Ligt nog verder achter. Kansloos.
Ik krijg een appje. “Spannend hè? Hij kan het nog worden.”
Hoezo? Ik ga terug naar Abu Dhabi. Nog één ronde te gaan. Omdat er een coureur op de muur is gebotst, heeft Max weer kans. Bijzonder en bizar. En Max doet het.
En ja, dat greep mij aan. Ik vond het best fascinerend. Heb de slotronde, de historische apotheose met veel plezier gekeken. Mooier kon niet. Maar toen na een half uur de studio ondergespoten werd en allerlei commentatoren hun hoofd verloren, was ik weer snel genezen. Ook volgend seizoen kijk ik geen Formule I. Waarvan akte.

DE DAG DAT DE LAATSTE TUKKER HET LICHT UITDEED

/in /door
Kwam een FC Twente-fan tegen op de roltrap in een winkelcentrum. We kennen elkaar een beetje. Hij ging naar beneden, ik naar boven.
“Ik heb je boek gekocht”, riep hij in het voorbijgaan. “Over de beker van FC Twente. Prachtig!” Hij ging nog door met roepen, maar ik verstond het niet meer.
Waarschijnlijk zei hij dat er nog wat exemplaren bij boekwinkels zoals Broekhuis te koop zijn. Omdat sommigen voor Sinterklaas of Kerst nog een cadeautje zoeken voor een vader, zoon, broer of vriend die supporter is van FC Twente en misschien zelfs wel in de Kuip bij die bekerfinale aanwezig was, destijds in 2001.
14 Spelers en trainer Fred Rutten vertellen over toen en nu en lieten zich door Ebo Fraterman fotograferen met vrouw en soms ook kinderen. Allemaal in dat boek. Van harte aanbevolen.

LEGE VESTE

/in /door
Voor het eerst was ik in een lege Veste bij een competitiewedstrijd. En er was niks aan. De spelers van FC Twente en Feyenoord schreeuwden dat het een aard had. Maar helaas was er bijna geen woord van te verstaan op de perstribune. Alleen het woordje ‘heej’, wat verreweg het vaakst geschreeuwd werd, kwam duidelijk door. Het fluitje van scheids Higler klonk in de lege ruimte scherp en dwingend en vlak naast me hoorde ik de teksten van van collega Jeroen Grueter van Studio Sport overduidelijk.
Jeroen is een fan van Cyril Dessers, dat viel me wel op. Maar de pinchhitter van Feyenoord kreeg de bal er ook niet in, hoewel hij Robin Pröpper, nota bene zijn oud-ploeggenoot van Heracles, merkwaardigerwijs een paar keer te glad af was.
Het bleef 0-0. Opwekkend was het allemaal nauwelijks. In een leeg stadion voetballen, dat is echt geen porem, zeker als de thuisclub qua voetbal ook een behoorlijke leegheid etaleert. En zonder de twaalfde man is zo’n wedstrijd eigenlijk geen wedstrijd. Feyenoord was sterker, maar niet scherp genoeg, FC Twente was absoluut niet in topvorm, sterker nog de ploeg van Jans creëerde niets. Ik zou een paar namen kunnen noemen van spelers die niks toe te voegen hadden aan de ploeg. De enige die een 8 van mij krijgt, is Lars Unnerstall, de keeper.
Niettemin kon ook Feyenoord, net als Ajax en AZ, niet winnen in de Veste.

SOUVENIR

/in /door
Even iets anders. Ik moest toevallig denken aan een voorval tijdens mijn reis naar Brasil, vorig jaar januari. Ik was toen oa een dag of vijf in Rio, een van de mooiste steden die ik ken. Vlak bij mijn logeeradres nabij het strand van Ipanema bevond zich een kerk, de Nossa Senhora da Paz. Ik liep af en toe naar binnen. Even rondkijken. Even een kaarsje opsteken. Even rust. Mijn oog viel toen ook op de gedenkplek voor een zekere Guido Schäffer. Allerlei bordjes met eerbetoon, kartonnen met speciale verzoeken en ingelijste smeekbedes stonden rond zijn portret.
Een vriendelijke meneer vertelde me dat Guido niet alleen een zeer geliefde jonge priesterstudent was van 34 jaar, maar ook at hij aanvankelijk arts was en ook was hij nog wielrenner en een uitmuntend surfer.
Op een kwade dag in 2009 ging het gruwelijk mis in de baai van Copacabana. Guido werd verrast door een verrassend grote, gulzige golf en verdronk. Sindsdien is zijn populariteit enorm toegenomen en zijn er zelfs mensen die hem heilig willen laten verklaren. Aldus de vriendelijke meneer.
Een goede kennis – piloot van beroep – had mij bij vertrek verteld dat hij waarschijnlijk binnenkort naar Rio zou moeten vliegen en we spraken af dat ik ergens in de stad een souvenir voor hem zou achterlaten. Derhalve had ik bij Momo Gelato, een voortreffelijke ijssalon in Ipanema, een bon gekocht van 30 reaal en besloot die in de kerk van Nossa Senhora da Paz door Guido Schäffer te laten bewaren en bewaken. Ik verstopte de enveloppe met de ijsbon links onderaan achter een blauw lijstje waarin iemand een verzoek om hulp had geschreven.
Echter, corona ging in een mum van tijd de wereld beheersen, piloten maakten nauwelijks nog vluchten en bovendien verflauwde ons contact van de vliegenier.
Tja, en nu vraag ik me af wat er met de ijsbon gebeurd is. Zou de witte enveloppe er nog staan? Ik vermoed van wel. Waarom niet?
Deswege mijn verzoek: mocht u binnenkort in Rio komen, ga dan svp even kijken. Wissel de bon gerust in voor een heerlijke sorbet en doe mij ff bericht.